എന്തൊരു വൃത്തികെട്ട തണുപ്പാണിവിടെ?ഞരമ്പുകളിലെ ദ്രവമെല്ലാം മരവിച്ചല്ലോ!ദേഹത്ത് പറ്റിയ നീര്‍ത്തുള്ളി പോലും തണുത്തുറഞ്ഞു പോയി.ഇവിടെ കാറ്റില്ല.സൂര്യപ്രകാശമില്ല.കുടിവെള്ളം പോലുമില്ല.ഈയടുത്ത് മാത്രം പരിചയപ്പെട്ട വിചിത്രമായ വെളിച്ചങ്ങളാണിവിടെ.ഒരുപാടു ആളുകള്‍ അടുത്തുവരുന്നുണ്ട്.ബലം പിടിച്ച് നില്‍ക്കുന്നവരുണ്ട്.കരയുന്നവരുണ്ട്.പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നവരുണ്ട്.ഇടക്കിടെ ആകാശം മങ്ങുമ്പോള്‍ ആരോ വന്ന് തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കുന്നുണ്ട്.
ഞാനാദ്യമായി കണ്ണു തുറന്ന ദിവസമോര്‍ത്തുപോയി.സൂര്യപ്രകാശത്തിനെന്ത് ഊഷ്മളതയായിരുന്നു..കാറ്റിന്റെ കുളിരെത്ര ഹൃദ്യമായിരുന്നു..നിറങ്ങളുടെ ഒരു ലോകമായിരുന്നു അത്.വരി വരിയായി അമ്മച്ചെടികള്‍.വളക്കൂറുള്ള മണ്ണില്‍ നനവ് വറ്റാറില്ല.വൃത്തിയും സുഗന്ധവുമുള്ള അന്തരീക്ഷം.ഇതളുകള്‍ വീശി ഞാനും വളര്‍ന്നു;കഴുത്തറക്കുന്ന സാധനവുമായി അവര്‍ വരുന്നതുവരെ...
വേദന!!അല്‍പ്പം ഭക്ഷണവുമായി രണ്ട് കുഞ്ഞ് ഇലകളും കൂടെയുണ്ട്.
ജീവിതത്തിലെ നല്ല നാളുകളവസാനിച്ചു.അര്‍ദ്ധപ്രാണനായി പല കൈകളില്‍ പുളഞ്ഞ് പുതിയ ലോകങ്ങളിലൂടെ യാത്ര ചെയ്തു.അവസാനമിവിടെ ഈ മരവിച്ച മനുഷ്യന്റെ പളുപളുത്ത കുപ്പായത്തിനു മുകളില്‍.
No comments:
Post a Comment