അവള് കാറ്റ്..
വിത്തുകളെല്ലാം മണ്ണിലെത്തിച്ച്;
ശ്വാസമായി ജീവനില് നിറഞ്ഞ്;
ഉലയിലൊരുപാടു തങ്കം ഊതിയുരുക്കി;
മുറിവിലൊക്കെ തണുവായ് നിറഞ്ഞ്;
പതിരെല്ലാം പാറ്റിയെറിഞ്ഞ്;
ധാര്ഷ്ട്യമൊക്കെ തട്ടിയുടച്ച്;
മുടിയിഴകള് തഴുകിത്തലോടി;
എനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട...കാറ്റ്!
ഞാന് കടല്..
ഭയമറിയാത്തവളെ നെഞ്ചിലിട്ട് താരാട്ടുന്ന;
മുത്തും പവിഴവും എവിടെയെന്നറിയാത്ത;
ഒരുപാടു യാത്രകളുടെ കഥ പേറുന്ന;
അവളുടെ കടല്❤️
No comments:
Post a Comment